Misschien heb je wel eens een boom zijn bloesem zien loslaten. Stil en als vanzelf dwarrelen de witte blaadjes naar beneden en bedekken het pad. Op de plek waar de bloesem loslaat zullen de mooiste vruchten groeien. Dingen loslaten in je leven heeft niet zoveel met mensen of materiële zaken te maken, maar eerder met je gehechtheid daaraan. In stilte lost je gehechtheid als vanzelf op. Het is precies daar, dat liefde bloeit.

Misschien herken je het wel: je bent de hele dag druk bezig geweest met allerlei dingen en als je  ’s avonds op de bank ploft om een beetje bij te komen voel je pas hoe geheel in beslag je genomen was door al die dingen. Ze hadden je als het ware helemaal opgeslokt. In stilte lost de verbinding met de dingen op, ze vallen van je af. Als je vanuit die stilte jezelf verbindt met je hart, dan val je samen met het wonder dat je bent.

Misschien ken je dat wel: je leest een goed boek en gaat er helemaal in op. Er is niets anders meer dan boek, je zit helemaal in het verhaal. Even ben je vrij van jezelf en dat geeft een heerlijk vredig gevoel. Als je die vrede bewust in gaat wordt het stil en in die stilte lossen alle verhalen op, los jij op en blijft alleen de vrede van je hart.